[ Pobierz całość w formacie PDF ]
spał chłopiec, nazwiskiem Serwiusz Tulliusz, na oczach
wielu osób miał pojawić się płomień dookoła jego
głowy. Na hałas, jaki powstał wobec tak nadzwyczaj-
1
nego zdarzenia, przybyli król i królowa ; a gdy ktoś
ze służby już niósł wodę, by ogień zagasić, powstrzy-
mała go królowa, uciszyła wrzawę, a chłopca ruszać
nie pozwoliła, aż sam się zbudzi. Niebawem chłopiec
zbudził się, a wtedy płomień sam przez się zniknął.
2
Wtedy Tanakwil wzięła męża na bok i tak odezwała
siÄ™ do niego: »Czy widzisz tego chÅ‚opca, którego wy-
chowujemy jak prostaka? Nie ulega wątpliwości, że
wyrośnie on dla nas na zbawcę w niebezpieczeństwie
i obrońcę zagrożonego tronu królewskiego. A więc to
zródło ogromnej chwały dla państwa i naszego domu
wychowujmy z jak najwiÄ™kszym naszym staraniem«.
Odtąd zaczęto chłopca traktować jak syna i kształcić
w umiejętnościach, które sposobią charakter do piasto-
1
Następcą króla Tullusa był Ankus Marcjusz, po kądzieli
wnuk Numy. Po jego śmierci został królem Tarkwiniusz, zwany
Starym, który przybył z Etrurii do Rzymu z żoną imieniem
Tanakwil. Opowiedziany w tym rozdziale wypadek miał miejsce
za jego rządów.
2
Tanakwil jako pochodząca z Etrurii zna się doskonale na wróżbach
i umie wytłumaczyć niezwykłe zjawisko.
wania wysokiego stanowiska. Udało się to zgodnie
z woła bogów. Wyrósł on na młodzieńca o prawdziwie
królewskim charakterze, a gdy Tarkwiniusz rozglądał się
za zięciem, a nikogo z młodzieży rzymskiej nie można
było z nim nawet porównać, ostatecznie król wvdał
za niego swą córkę. Ten zaszczyt, jaki go spotkał
mniejsza o to z jakiej przyczyny wyklucza możli-
wość, by był on synem niewolnicy i by sam w chłopię-
cym wieku też był niewolnikiem. Ja osobiście przychy-
lam się raczej do zdania tych, którzy podają, iż po za-
3
jęciu Kornikulum poznano wśród wziętych w niewolę
kobiet żonę Serwiusza Tulliusza, księcia tego miasta,
będącą w stanie odmiennym; królowa rzymska z uwagi
na jej znakomity ród wyzwoliła ją z niewoli, a ona
urodziła dziecko w domu Tarkwiniusza Starego. Wsku-
tek tego dobrodziejstwa miała wywiązać się przviazń
między kobietami, a chłopiec, wychowany od małego
w pałacu, był kochany i zażywał szacunku. Los matki
bo po zdobyciu miasta dostała się iako branka w ręce
wrogów miał zrodzić legendę, jakoby chłopiec był
synem niewolnicy.
[40] W trzydziestym ósmym roku panowania Tar-
kwiniusza zażywał już Serwiusz Tulliusz olbrzvmiej
wziętości nie tylko u króla, lecz i u senatorów oraz ludu.
Dwaj synowie Ankusa już przedtem oburzali się, że
rzekomy opiekun4 pozbawił ich tronu królewskiego,
że w Rzymie sprawuje rządy przybysz, nie tylko nie po-
chodzÄ…cy z jakiegoÅ› sÄ…siadujÄ…cego kraju, lecz nadto nie-
3
Kornikulum miasto latyńskie, o którego zdobyciu przez
króla Tarkwiniusza Starego opowiada Liwiusz I 38 oryg.
4
Ankus Marcjusz testamentem mianował Tarkwiniusza opie-
kunem swych dzieci, ten zaś tak sprawą pokierował, że jeg,
a nie któregoś z synów zmarłego Ankusa Marcjusza obrano królem
(por, I 34 n. oryg.).
5
italskiego pochodzenia . Ale wtedy ich oburzenie za-
częło coraz bardziej potęgować się w obawie, że nawet
po Tarkwiniuszu tron do nich nie wróci, lecz spadnie
jeszcze niżej, bo do osoby niewolnika; tak mniej więcej
w sto lat po panowaniu Romulusa, będącego bogiem i sy-
nem boga, ten sam tron miałby objąć niewolnik, syn
niewolnicy. Sądzili, że będzie to hańbą tak dla wszyst-
kich Rzymian, jak zwłaszcza dla ich rodu, jeżeli mimo
istnienia męskich potomków króla Ankusa tron kró-
lewski w Rzymie będzie dostępny nie tylko dla przy-
byszów, lecz nawet dla niewolników. Postanawiają więc
nie dopuścić orężnie do tej hańby. Z jednej strony ból
z powodu doznanej krzywdy bardziej ich wzburzał
przeciw Tarkwiniuszowi niż przeciw Serwiuszowi, ale
z drugiej rozumowali gdyby król pozostał przy
życiu, to srożej pomściłby morderstwo niż człowiek
prywatny. Było nadto rzeczą widoczną, że w razie za-
mordowania Serwiusza król uczyni swym następcą tego,
kogo wybierze na drugiego zięcia; z tych więc wyżej
podanych powodów szykują zamach na samego króla.
Do wykonania tego zamysłu wybrano dwóch pasterzy
z usposobieniem gotowym na wszystko. Obaj ze swymi
[ Pobierz całość w formacie PDF ]