[ Pobierz całość w formacie PDF ]

u wiecznych wrót tęsknicy,
niech przyjdzie czerpać dłonią sam
ze skrzyni-tajemnicy.
%7ływy wieczyście walcz i łam
wśród bólu, skarg i łez.
Chcesz róż, chcesz lilii czy korali,
sam je odważysz w życia szali;
lecz pójść tam musisz - gdzie się pali
płomień dla twego ducha,
gdzie ciało lżyli i stargali,
że schnie jak prątka krucha;
chociaż się dusza męce żali,
pójść musisz ciężar przyjąć twój
i przyjąć wieniec łez, korali,
którym cię truli i kochali,
w ten sam. doczesny znój.
A
ÓDy

(przepływa i przepada).
(Od głębi)
(drogÄ… ze zamku)
(wśród gaju)
(biegnie:)
KRASAWICA
(dopadła do wrót)
(po drugiej stronie sadzawki)
(od strony gaju)
(pod wrotami)
(przysłuchuje się ciszy)
(nawołuje ku wrotom)
178
Wrotna ty, słysz, do wrót!
Rozpadnij siÄ™, zaporo!
Wścież, padaj wścież!
Wstawajcie Bogi z leż!
(Wrota siÄ™ otwierajÄ…)
(wskutek czego)
(ciężka kłoda do wrót umocowana)
(a idąca ku środkowi sadzawki)
(teraz pogłębia się w wodę)
(i napiera przy tym na krÄ…g)
(pod wodÄ… umieszczony)
(że za pomocą połączenia samodzielnego)
(dzieje siÄ™ to)
(że z wody wstają i po kręgu idą ku sobie po wodzie)
(dwie lalki drewniane:)
LELE
(padają sobie w objęcia)
(obejmują się wzajem rękami).
KRASAWICA
(usiada na stopniach)
(pod wrotami)
(nad sadzawkÄ…)
(patrzÄ…ca na wodÄ™).
WROTNA
(wynurza się poły spod wody)
(i słucha).
KRASAWICA
Gdy tu będzie z grodu biegł,
woda się rozbieży;
woda spłynie w czeluść, hej,
przepuści rycerzy.
WROTNA
Hej hej, będzie śmiech,
jak ten spełnią grzech.
KRASAWICA
Do rycerza wyjdzie panna
z głębi tajnych wód;
wycałuję, hej, wypieści
i to będzie cud.
WROTNA
Hej hej - będzie śmiech,
Jak ten spełnią grzech.
179
KRASAWICA
Aże o tym król posłyszy,
aż do niego dojdzie słuch.
WROTNA
Będzie chciał dać baśni kłam
i mordować przyjdzie sam. -
(znika pod wodÄ…).
Z
WIST
(z gaju, spod dębu)
(nawołuje:)
SÅ‚uchaj, hej -
POZ
WIST
(z gaju, spod dębu)
(nawołuje:)
SÅ‚uchaj, hej - -
Z
WIST
%7Å‚agiew smolnÄ… wez
.
POZ
WIST
Leć na chram - iskrę dam.
Z
WIST
Na sam ołtarz wlez
.
POZ
WIST
%7ładen z nas nie sięgnie tam.
Z
WIST
Tam ktoÅ› jest.
POZ
WIST
Ktoś się wkradł.
Z
WIST
Dziad.
POZ
WIST
Za lirą tu się zwlókł.
Próżno bił i pięścią tłukł,
jego gęsi już wrosła w cios;
zwiesił smutnie nos,
hu hu hu.
Z
WIST
He he he.
I nas teraz klnie.
180
KRASAWICA
Ognia daj!
Z
WIST
%7łagiew chwyć.
(chwyta kół).
POZ
WIST
(chwyta kół)
(obaj sporządzają żagiew).
Z
WIST
Kół o kół
niech siÄ™ trze,
ażby poczuł
żywą skrę.
POZ
WIST
Aże błyśnie żywą skrą,
aże zawrą trzewia drew,
aż się w ogień zmieni krew,
aże kół, ogniem, zjęt,
buchnie w żar,
Boży dar,
moc bez pęt.
(żagiew się skrzy).
Z
WIST
Naści, leć. -
POZ
WIST
(wskazuje ku koronom drzew)
Bracie, wzwyż!
Skoczmy chyżo na nasz pląs,
wichrem dąć, wichrem kląć,
aż chram klęły
padnie zgięty,
zjęty w ognia pąs.
Z
WIST
(wyłazi na dąb).
POZ
WIST
(wyłazi na dąb).
KRASAWICA
(biegnie z żagwią)
(ku kruchcie)
(po schodach w bramÄ™ z lewej).
181
Z
WIST
(kołysze dębem).
POZ
WIST
(kołysze dębem).
(Wichura siÄ™ zrywa).
KRASAWICA
(stojÄ™ przed kropielnicÄ…)
(wznosi żagiew nad kropielnicą)
(zapala korowaj).
(Burza siÄ™ zrywa).
(Pioruny bijÄ…).
OGIEC

(płonie w kropielnicy).
KOA
O KOROWAJU
(płonie).
GONTYNA
(osłaniająca dachem sadzawkę)
(chwieje siÄ™)
(walą się słupy bram).
(Na powalonych słupach)
(dach gontyny ściele się mostem)
(przez sadzawkÄ™ ku kruchcie).
(Od Wisły)
(drogÄ… przez gaj)
(na czele chłopów i jeńców w śpiewie)
(zdąża:)
BISKUP
(wkroczył na most na sadzawce)
(zatrzymuje siÄ™)
(w połowie rzuconego pomostu).
(Spostrzegł płomię w kropielnicy)
Duch wszelki w służbie Twej
i żywioł wszelki Tobie.
Tyś je oczyścił z mocy złej
we wspólnym rodnym żłobie.
Ogień i woda, wichr i łan
Twoje jedyne miano.
Zabijasz, wskrzeszasz, wieczny Pan,
przez moc niewyśpiewaną.
Nieogarniony - wejrzej Duch,
daj wolnÄ… duszy wolÄ™.
%7łe wierze Twojej dajem słuch,
krew niech użyz
ni pole.
182
Gdy droga, którą znaczysz bieg
niezłomnych Twoich praw i kar,
przez naszÄ… idzie pierÅ› i krew,
wez
krwi serdeczny dar.
OddajÄ™ Tobie wolny lud
zwolony z mąk i piekła.
Rzuciłeś most przez rzekę wód,
moc Twoja Słowo rzekła.
Gdy każesz, Słowo padnie tam,
gdzie gród królewskiej mocy,
koronie katów zadasz kłam,
wzywamy Twej pomocy.
Wspiera nas siła Twoich burz,
ogień się z wodą brata;
przez piersi zbójcy pługiem płuż, [ Pobierz całość w formacie PDF ]